grzybica u kota domowe sposoby

Aby użyć czosnku jako leczenia, zrób pastę ze zmiażdżonych ząbków czosnku, mieszając czosnek z odrobiną oliwy lub oleju kokosowego. Nałóż cienką warstwę pasty na dotkniętą skórę i przykryj gazą. Pozostaw na miejscu do 2 godzin i spłukaj. Powtarzaj dwa razy dziennie, aż objawy ustąpią. Grzybica skóry głowy woszczynowa: nazwa pochodzi od skupisk woszczyny pojawiających się na powierzchni głowy. W ich skład wchodzą nie tylko grzyby, ale też łój i złuszczony naskórek. Tego typu grzybica skóry głowy może powodować trwałe łysienie. Częściej występuje u osób dorosłych, na szczęście nie jest zbyt powszechna. To błąd, ponieważ domowe sposoby na kandydozę nie są wystarczająco skuteczne, a nawet mogą zaostrzyć dolegliwości. Ważne jest więc, aby po rozpoznaniu objawów choroby, jak najszybciej umówić się na konsultację ze specjalistą, który przepisze odpowiednie leki na grzybicę penisa . Domowe sposoby na grzybicę pochwy Nawracająca grzybica pochwy w ciąży to częsty problem z uwagi na osłabienie funkcjonowania układu odpornościowego. Do rozwoju zakażenia grzybami Candida przyczynia się ponadto długotrwała antybiotykoterapia, cukrzyca czy przyjmowanie niektórych leków, np. sterydów. Ocet winny. Domowym sposobem na grzybice pochwy jest podmywanie się roztworem wody z octem winnym w proporcji 3 łyżki octu na 1 litr wody. Ocet winny jest przeciwgrzybiczy. Taki sam efekt uzyskamy stosując ocet jabłkowy, który niszczy rozmnażające się grzyby i może wspomóc otyłość. Wie Kann Ich Mit Einem Mann Flirten. Jak dbać o sierść kota? Szczotkowanie kota jest podstawową czynnością w pielęgnacji. Koty długowłose wyjątkowo potrzebują pomocy właściciela. Szczotkowanie należy do jednej z obowiązkowych czynności posiadaczy kotów (oczywiście pomijając rasy bezwłose), którą należy wykonywać regularnie. Jest to również dobry sposób na wytworzenie więzi między Tobą a Twoim pupilem. Niestety, wiele kotów bardzo nie lubi tej czynności, dlatego warto przyzwyczajać je już od małego, aby nie sprawiało to aż tak dużego problemu w przyszłości. Ważne, abyś od samego początku zadbał o to, żeby szczotkowanie kojarzone było z czymś przyjemnym dla Twojego pupila. Oczywiście najmniej problemu jest z rasami krótkowłosymi, gdzie futro wystarczy przeczesać raz lub dwa razy na dwa tygodnie. Koty o długiej sierści wymagają znacznie częstszej pielęgnacji i szczotkowania. Szczotkowanie jest bardzo ważną czynnością, której nie powinno się pomijać nawet u ras krótkowłosych. Pielęgnacja sierści to bardzo ważny element opieki nad kotem. Czyszczenie uszu kota Koty potrafią samodzielnie zadbać o prawidłową higienę uszu. W ramach profilaktyki wystarczy, że będziesz regularnie kontrolował ich stan raz w miesiącu. Do czyszczenia kocich uszu możesz użyć płynnej parafiny, która dostępna jest w każdej aptece. Wystarczy użyć 2-3 krople parafiny bezpośrednio nałożonej na zewnętrzną część małżowiny ucha, a następnie delikatnie rozprowadzić ją palcami po wewnętrznej części małżowiny. Czyszczenie kocich uszu może okazać się koniecznością, przede wszystkim, jeśli mamy do czynienia z kocią chorobą. Bardzo często spotykaną kocią przypadłością jest świerzbowiec uszny. Pojawia się on zwłaszcza u kotów wolno żyjących. W przypadku, gdy kot miał już wcześniej problemy zdrowotne z uszami lub ma obniżoną odporność, kontrolę czystości warto przeprowadzać częściej. Twój kot może mieć większą tendencję na choroby uszu. Zlekceważenie pierwszych objawów może doprowadzić do grzybicy lub infekcji bakteryjnej. W sklepach zoologicznych są gotowe preparaty do przemywania uszu w formie płynu i żelu, które mogą zawierać różne substancje dodatkowe, które wzmacniają podrażniony chorobą naskórek. Po gotowe preparaty warto sięgnąć, kiedy Twój kot ma nawracające problemy z uszami. Oczywiście w przypadku czyszczenia uszu, jak i innych zabiegów pielęgnacyjnych, im szybciej wprowadzisz kota do tej czynności, tym więcej zaoszczędzisz mu stresu. Czyszczenie kocich zębów Pielęgnacja i higiena jamy ustnej kota powinna być przeprowadzana systematycznie. Odkładająca się płytka nazębna z biegiem czasu zmienia się w kamień, który może spowodować bolesne stany zapalne dziąseł. Mycie kocich zębów może być dla Ciebie wyzwaniem, dlatego najlepiej powoli oswajać kota ze szczoteczką do zębów. Kocie zęby również wymagają odpowiedniej pielęgnacji. Jak umyć kotu zęby? Do czyszczenia zębów najlepiej wybrać miękką szczoteczkę dla dzieci (lub specjalistyczną ze sklepu zoologicznego) oraz pastę, która jest przeznaczona dla kotów i rekomendowana przez weterynarzy. W żadnym przypadku nie należy stosować pasty przeznaczonych do ludzi, ponieważ zawierają one fluor. Czyszczenie zębów powinno odbywać się codziennie, a w przypadku silnego protestowania przez kota można posłużyć się innymi sposobami. Na rynku znajdują się specjalistyczne karmy i smakołyki, które dzięki swojej strukturze ścierają miękki osad nazębny. Nie powinieneś podawać ich zbyt często, ponieważ są kaloryczne i mogą doprowadzić do nadwagi u Twojego pupila. W sklepach zoologicznych można spotkać żele do aplikacji na zęby lub płyny i proszki, które dodaje się do miseczki z wodą. Funkcję oczyszczającą zęby ma również surowe i trudne do przegryzienia mięso. Jak obcinać kocie pazury? Koty drapią (i przy okazji niszczą meble w mieszkaniach), aby skrócić pazury, które nieustannie rosną. Kot niewychodzący nie ma możliwości ścierania swoich ostrych pazurów w naturalnym środowisku. Najlepszym rozwiązaniem jest kupno drapaka, ale nie każdy kot będzie z niego chętnie korzystał. Niedostateczne ścieranie przez kota pazurów może prowadzić do ich przerostu. Z kolei przerośnięte pazury utrudniają swobodne poruszanie. Zdesperowany kot może szukać mebli w Twoim mieszkaniu, aby zwalczyć swój problem. Nieobcinanie pazurów może prowadzić do powstania poważnych zmian zapalnych opuszek kończyn u kotów. Warto przyzwyczaić kota do obcinania pazurów, gdy jest jeszcze młody. Naukę najlepiej rozpocząć od oswojenia kota do mocniejszego dotyku jego łapek i nacisku na opuszki. Najwygodniej będzie, jeśli posadzisz kota na Twoje kolana. Chwyć jedną z łapek i delikatnie naciśnij opuszek. Widoczne będą dwie części pazura. Bliższa skóry naszego kota (ciemniejsza) jest ukrwiona i pod żadnym pozorem jej nie obcinaj. Sprawnym ruchem ścinasz lekko przezroczysty fragment kociego pazura - zawsze pod kątem prostym. Do obcinania powinieneś użyć wyłącznie specjalnych nożyczek, cążek lub gilotyny, które dostępne są w sklepach zoologicznych. W trudnych przypadkach, gdy Twój kot znacząco protestuje lub pojawią się wątpliwości, w jaki sposób to zrobić, możesz udać się do weterynarza, który z pewnością pomoże Ci w tej czynności. Jaką karmę wybrać dla najbardziej wymagających futrzanych przyjaciół? Kąpiel kota Koty znane są z tego, że nie przepadają za kąpielami, jednak nie można tego uogólniać, ponieważ każdy z nich jest inny. Niektóre mruczki, wręcz uwielbiają moczyć się w wodzie i sprawia im to ogromną przyjemność. Większość kotów nie potrzebuje kąpieli, chyba że są do tego wskazania zdrowotne lub w innych wyjątkowych sytuacjach, takich jak brud, z którym kot sam sobie nie poradzi (resztki jedzenia, brud na grzbiecie). Szampon dla kota należy dobrać do jego indywidualnych potrzeb i wymagań. Istnieje wiele szamponów do specjalnej pielęgnacji, które zawierają olejki i powodują, że sierść jest miękka i delikatna w dotyku. W sklepach dostępne są również szampony owadobójcze lub lecznicze. Przy wyborze szamponu należy zwrócić uwagę na to, aby miały w składzie naturalne olejki, proteiny i witaminy. Warto też sprawdzić czy szampon ma działanie antystatyczne i czy ułatwia rozczesywanie sierści. Ciekawym i alternatywnym rozwiązaniem jest suchy szampon. Jego formuła nie wywołuje u kotów tak drastycznej reakcji, jak kontakt z wodą. Suchy szampon doskonale radzi sobie z nieprzyjemnym zapachem. Co neutralizuje zapach moczu kota? Koci mocz ma bardzo intensywną woń. Nie jest to dużym problem, kiedy Twój zwierzak wie, jak korzystać z kuwety. Niestety, czasem kot załatwia swoją potrzebę fizjologiczną w innym miejscu, co jest zazwyczaj dość kłopotliwe. Usunięcie nieprzyjemnego zapachu, nie jest łatwe, ale sklepy zoologiczne oferują wiele preparatów, które mogą Ci w tym pomóc. Istnieje również wiele domowych sposobów na walkę z nieprzyjemną wonią. Jedną z takich substancji jest woda utleniona. Jest ona dość skutecznym produktem, ale może doprowadzić do odbarwienia tkaniny, na którą jest stosowana. Pomocny może okazać się także sok z cytryny lub ocet z niewielkim dodatkiem wody. Do neutralizowania zapachu np. z kanapy czy dywanu zaleca się użycie sody oczyszczonej, którą należy wysypać bezpośrednio na plamę, a następnie zabrudzoną sodę odkurzyć. Do usuwania zapachu z dywanu warto wypróbować gorące mleko, które w garnku należy podstawić pod dywan, dokładnie w tym miejscu, gdzie kot się wypróżnił. Istnieje wiele sposobów walki z nieprzyjemnych zapachem kociego moczu. Warto wypróbować kilka i wybrać najlepszy. W przypadku, gdy domowe sposoby zawiodą, po pomoc należy udać się do sklepu po profesjonalne środki neutralizujące zapach kociego moczu. Neutralizatory zapachu znajdziesz w postaci proszku lub w sprayu. Oprócz usunięcia niechcianego zapachu neutralizatory pomogą pozbyć się plam po moczu. Dodatkowo zawarte w nich substancję także zniechęcą Twojego kota do ponownego oddawania moczu w tym miejscu. Warto wypróbować różne sposoby walki z nieprzyjemnym zapachem moczu kota i wybrać ten najlepszy. Postaraj się również określić przyczynę, dlaczego Twój podopieczny nie załatwia swoich potrzeb fizjologicznych w wyznaczonym przez Ciebie miejscu. Podsumowanie Decydując się na posiadanie kota, powinieneś poświęcić mu odpowiednią ilość uwagi i zadbać o jego higienę. Warto regularnie kontrolować wygląd uszu, zębów czy sierści. Ich stan jest pierwszą wskazówką dla Ciebie ich potencjalnego stanu chorobowego. Zignorowanie pojawiających się symptomów może doprowadzić do rozwinięcia się infekcji, a w następstwie do poważnych powikłań zdrowotnych. Oczywiście nie każdy kot lubi wodę czy szczotkowanie zębów. Dlatego ważne, aby od jak najmłodszego wieku delikatnie i stopniowo przyzwyczajać go do zabiegów pielęgnacyjnych, by w przyszłości były dla niego, jak i dla Ciebie komfortowe. W ekstremalnych przypadkach można skorzystać z rozwiązań oferowanych przez sklepy zoologiczne i weterynarza. Pamiętaj o jednym, że zadbany kot, to zdrowy i szczęśliwy kot! Jak wygląda grzybica u kota i jak ją rozpoznać? Choroba ta charakteryzuje się typowymi zmianami skórnymi w obszarach owłosionych w postaci okrągłych, bezwłosych i łuszczących się plam, które pojawiają się głównie na twarzy, uszach, szyi i kończynach, ponieważ patogeny atakują cebulki włosów. Stopniowo grzybica rozprzestrzenia się na resztę futra Twojego pupila. Utrata włosów w futrze może być w najgorszym przypadku nawet trwała. Zmiany te pokryte są łuskami lub niewielkimi strupami i są często zaczerwienione, lub rumieniowate. Oprócz tych zmian u zwierząt może wystąpić silny świąd. W tak uszkodzonych miejscach istnieje niestety ryzyko wtórnego zakażenia bakteryjnego, które może pogłębić jedynie diagnoza kliniczna. Jeśli zauważysz takie objawy lub wyraźne zmiany skórne powinieneś natychmiast zabrać kota do weterynarza. Te nieprzyjemne dolegliwości mogą być również przenoszone na ludzi. Lekarz może zidentyfikować patogen choroby za pomocą próbki skóry i rozpocząć leczenie. Jakie są przyczyny zarażenia grzybicą u kotów? Patogen grzybów skóry Microsporum powoduje większość dermatofitoz (tj. postać grzybicy skóry, w której sierść i pazury są dotknięte) u kotów. Koty zarażają się grzybami skóry od zakażonych kotów lub poprzez zakażone przedmioty, lub miejsca. Niektóre koty są wyłącznie nosicielami, ale same nie wykazują żadnych objawów. Młode koty są o wiele bardziej narażone na zakażenie grzybicami skóry niż koty starsze, zwłaszcza jeśli żyją z wieloma kotami. U kotów z osłabionym układem odpornościowym choroby grzybicze mają również duże szanse na osiedlenie się i wywołanie grzybicy skóry. Jaki są objawy zakażenia grzybicą? Objawy grzybicy skóry u kotów są bardzo różne: matowe futro swędzenie częste drapanie reakcje alergiczne skóry utrata włosów u kota łupież okrągłe łyse plamy koty mogą cierpieć z powodu suchej i jednocześnie tłustej skóry zapalenie pazurów zapalenie mieszków włosowych zmiany skórne, które mogą być również zakażone bakteriami zapalenie podskórnej tkanki tłuszczowej. Zasadniczo, infekcja grzybicza może rozprzestrzeniać się na całym ciele czworonożnego przyjaciela. Jednak ogon, głowa, plecy i nogi kota są szczególnie często dotknięte. Jak dochodzi do zarażenia grzybicą u kota? Choroby grzybicze skóry, włosów i pazurów, nazywane są dermatofitozami. Mogą one być przenoszone ze zwierzęcia na zwierzę, jak również ze zwierzęcia na człowieka i odwrotnie. Grzybica skóry kota jest zaraźliwa. Zakażenie następuje poprzez maleńkie zarodniki, które mogą dostać się na skórę i futro kota, na przykład poprzez kontakt z innym kotem, który tę chorobę ma. Następnie zarodniki grzyba wnikają w skórę zwierzęcia przez małe pęknięcia, tworzą korzenie i rozprzestrzeniają się do otworów mieszków włosowych, jak również do zewnętrznej warstwy skóry. Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z zarodnikami grzybów zakaźnych, a mianowicie: poprzez bezpośredni kontakt z widocznie zakażonym zwierzęciem lub z bezobjawowym nosicielem (koty długowłose); poprzez kontakt z zakażonym środowiskiem oraz poprzez wektory, tj. grzebienie, szczotki, leżanki, kosze transportowe itp. Odwiedziny właścicieli zwierząt z zakażonym zwierzęciem lub bezobjawowym nosicielem również mogą doprowadzić do zakażenia. Gdy kot jest zarażony grzybicą skóry, pasożyt rozprzestrzenia się bardzo szybko. W tym celu wytwarza masę nowych zarodników, które rozprzestrzeniają się po ciele czworonoga i są uwalniane do środowiska, ułatwiając grzybowi kociego naskórka zarażanie kolejnych żywicieli. Co sprzyja rozwojowi infekcji grzybiczej? Na rozwój grzybiczych chorób skóry ma wpływ wiele czynników, np.: Młode zwierzęta, jak również te z osłabionym układem odpornościowym, są dużo bardziej narażone na zarażenie. Kotki w okresie laktacji mogą być zarażone grzybem skóry i przenosić go na swoje kocięta. Koty perskie są uważane za szczególnie podatne. Istnieją również dowody na występowanie rodzinnej podatności u kotów. Inne pasożyty, takie jak pchły, kleszcze, roztocza lub świąd i inne infekcje skóry mogą powodować drobne zmiany skórne, które sprawiają, że koty są podatne na infekcje grzybicze skóry. Każdy stan, który osłabia organizm, może sprawić, że koty będą bardziej podatne na zakażenie grzybicami skórnymi. Dlatego też, jeśli występuje infekcja grzybicza, należy ustalić, czy nie występuje inna choroba. Jeśli tak, to należy ją w miarę możliwości leczyć, a równolegle przeprowadza się specjalną kurację przeciw grzybom skórnym. Ciepły i wilgotny klimat sprzyja chorobom grzybiczym skóry. Większe ryzyko występuje w hodowlach i schroniskach dla zwierząt, u zwierząt bezdomnych i dzikich kotów, jak również u zwierząt trzymanych razem z przedstawicielami tego samego gatunku lub innymi zwierzętami. Istnieje również zwiększone ryzyko zachorowania na grzybicze zakażenia skóry u zwierząt, które biorą udział w pokazach lub konkursach. Leczenie grzybicy skóry kota Terapia przeciw grzybicy skóry trwa zazwyczaj kilka tygodni. Prawidłowe leczenie grzybów skórnych powinno mieć dwa cele: skrócenie czasu trwania choroby zapobieganie rozprzestrzenianiu się choroby na inne zwierzęta i ludzi. Zwierzę otrzymuje zastrzyk. Grzybice skórne są w ten sposób zwalczane od wewnątrz. Przy wtórnych infekcjach bakteryjnych, konieczne może być również podanie antybiotyku. Dodatkowo lekarz weterynarii przepisuje leki przeciwko grzybicy skóry. Są one dostępne w różnych formach dawkowania, na przykład w postaci maści lub tabletek. Skóra leczona jest "miejscowo", tzn. sierść i skóra są myte i nacierane zewnętrznie lekami. To zewnętrzne leczenie obejmuje całe ciało zwierzęcia i nie jest ograniczone do leczenia widocznych obszarów dotkniętych chorobą. Wykonuje się je co najmniej 2 razy w tygodniu przez cały okres leczenia. Strzyżenie sierści, szczególnie u silnie zakażonych zwierząt, jak również u kotów długowłosych i w domach wielopokoleniowych, może przyczynić się do sukcesu leczenia zewnętrznego. W niektórych okolicznościach wystarczające może być ścięcie włosów w obszarze zmienionych okręgów skóry. Ścinanie ułatwia aplikację leków. Musi to być wykonane ostrożnie i w pomieszczeniu, które można łatwo zdezynfekować po zabiegu. Oprócz podawania leków zaleca się regularne czyszczenie wszystkich przedmiotów, takich jak miejsca do spania, poduszki, koce, miski na jedzenie, szczotki i zabawki, z którymi kot ma kontakt: Przez cały czas trwania kuracji równolegle z podawaniem leków, należy dodatkowo raz w tygodniu przeprowadzać dezynfekcję otoczenia przy użyciu rękawic. Oprócz leków istnieją jednak inne produkty zalecane przez weterynarię, które pomagają w powrocie do zdrowia. Na przykład, szampon antybakteryjny może wspierać zdrowie skóry i zwalczać zarazki i bakterie. W przypadku grzybiczych zakażeń skóry możliwa jest również "szczepionka lecznicza". Szczepienie nie chroni jednak przed zakażeniem lub chorobą. U zaszczepionych zwierząt do wywołania infekcji i choroby konieczna jest jednak wyższa dawka infekcji. Szczepienie prowadzi również do łagodniejszych objawów choroby. W razie potrzeby może być stosowane do wspomagania leczenia, co prowadzi do szybszej poprawy problemów skórnych lub w hodowlach, czy też schroniskach dla zwierząt, gdzie ryzyko zakażenia jest wysokie. Zalecane karmy Jeśli Twój kot zachorował na grzybicę, to powinieneś również zwrócić uwagę na żywność, która pomaga pobudzić i wesprzeć jego układ odpornościowy, a tym samym wzmocnić obronę. Szczególnie młode kocięta i starsze koty z osłabionym systemem immunologicznym potrzebują specjalną karmę zawierająca wyselekcjonowane składniki, które dostarczają cennych aminokwasów i mikroelementów dla układu obronnego Twojego czworonożnego przyjaciela. Diagnoza Nie zawsze lekarz weterynarii jest w stanie z całą pewnością zdiagnozować obecną infekcję grzybiczą. W niektórych przypadkach uzyskanie wiarygodnych wyników badań laboratoryjnych może zająć trochę czasu, a na ostateczną diagnozę grzybicy skóry u kota trzeba poczekać kilka tygodni. Do zdiagnozowania grzybów skóry, lekarz weterynarii może pobrać próbki tkanki (biopsja) czy też wykonać mikroskopowe badanie cebulek włosowych. Jak zapobiegać grzybicy? W przypadku kotów z chorobami skóry nie tylko specjalna higiena powinna być ogólnie przestrzegana jako środek zapobiegawczy. Obecne w środowisku cząsteczki grzybów na skórze zwiększają ryzyko infekcji, nawrotów choroby i długotrwałego, czasem nawet nieskutecznego leczenia. Dlatego też równolegle z leczeniem, środowisko powinno być dezynfekowane raz w tygodniu przez cały okres leczenia. Dokładne czyszczenie poprzez namaczanie lub mycie z użyciem odpowiednich środków dezynfekujących jest kluczowe. Dodatkowo pomaga staranne odkurzanie. Dezynfekowane powinny być pomieszczenia i obszary używane przez zwierzę, takie jak powierzchnie do leżenia, meble, kosze transportowe, podłogi i samochód. Ponadto dezynfekuje się przedmioty, które miały kontakt ze zwierzęciem, takie jak szczotki, grzebienie i zabawki. Najlepszym środkiem dezynfekującym jest wybielacz chlorowy. Działa szybko (poniżej 2 minut), jest niedrogi i przyjazny dla środowiska. Wybielacz chlorowy jest środkiem o długotrwałym działaniu, tzn. nawet po 24 godzinach cząsteczki grzybów skórnych uderzające w powierzchnię, która w międzyczasie wyschła, zostają zabite, co ma duże zalety zwłaszcza w hodowlach i schroniskach dla zwierząt. Co możesz zrobić, aby chronić Twojego kota? Dobrze wypielęgnowane koty rzadko ulegają infekcji. Zadbane koty z dobrym układem odpornościowym i niewielkim stresem rzadko bowiem ulegają zarażeniu. Jednakże istnieją wrażliwe koty, które będą miały grzybicę skóry po zaznaniu stresu. Aby utrzymać prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego kota, powinieneś unikać nadmiernego stresu i podawać mu wysokiej jakości karmę, odpowiednią dla jego gatunku. Dobra dieta podstawowa odpowiednia dla kotów, uzupełniona zbilansowaną mieszanką mikroelementów, które mogą być podawane w postaci smakołyków, atrakcyjnych przekąsek lub pasty, wzmocni siły obronne Twojego kota. W tym kontekście to głównie ß-glukany, które mają pozytywny wpływ na układ odpornościowy Twojego kota, wraz z określonymi przeciwutleniaczami i witaminami. Grzybica kota u ludzi Aby uchronić się przed zakażeniem grzybami skóry pochodzącymi od kota, obowiązują następujące zasady: Higiena osobista (dokładne mycie rąk po kontakcie, niepozwalanie zwierzęciu spać na kanapie lub w łóżku itp.). Leczenie istniejących grzybiczych zakażeń skóry u zwierząt, w tym dezynfekcja otoczenia. Unikanie sytuacji stwarzających ryzyko zakażenia dla zwierzęcia. Trzymanie dzieci i innych osób z dala od dotkniętych zwierząt i przedmiotów oraz pomieszczeń, które mogą być skażone cząstkami grzybów skórnych. Zachowaj szczególną ostrożność w przypadku następujących grup osób: Osoby z obniżoną odpornością, takie jak kobiety w ciąży, osoby w podeszłym wieku, pacjenci zakażeni wirusem HIV, pacjenci poddawani chemioterapii, przeszczepowi narządów lub leczeniu choroby autoimmunologicznej. Osoby, których zachowanie może prowadzić do zwiększonego ryzyka zakażenia, takie jak niemowlęta i małe dzieci, osoby upośledzone umysłowo lub osoby o szczególnym ryzyku zawodowym (opiekunowie zwierząt, asystenci weterynaryjni, lekarze weterynarii). Podsumowanie Jak widać, grzybica skóry u kotów to poważna sprawa. Infekcja grzybicza powoduje liczne dolegliwości, takie jak świąd i stany zapalne skóry. Ponadto, grzybica skóry jest bardzo zaraźliwa dla innych zwierząt, jak również dla ludzi. Dlatego zadbaj o szybkie leczenie Twojego kota i nie zaniedbuj stosowania środków higieny w Twoim gospodarstwie domowym. Zapytaj lekarza weterynarii, co jest konieczne w tej sytuacji dla Twojego kota. W przypadku infekcji grzybiczych należy najpierw ustalić dokładny rodzaj grzyba, a następnie przez dłuższy czas systematycznie go leczyć. Obecność kota w domu to powód do radości. Taki kot jest w stanie poprawić każdy dzień swoją obecnością i mruczeniem, które ma przecież wymiar terapeutyczny. Jednak, żeby kot czuł się w Twoim towarzystwie tak dobrze, jak Ty w jego – musisz o niego dbać. Musisz też pogodzić się z tym, że tam, gdzie kot – tam też jego sierść. Warto mieć sprawdzony sposób na sierść kota, ale jeśli nie godzisz się na jego linienie być może sfinks lub inny kot bez sierści byłby dla Ciebie rozwiązaniem. A jak radzić sobie z kotem, który ma sierść i gubi ją po całym domu? Dowiedz się! 1. Dlaczego kot traci sierść? 2. Jak pozbyć się sierści kota z domu? 3. Sposób na sierść kota – jak zadbać o to, by była piękna? Odpowiednia dieta Regularne czesanie 4. Sposoby na sierść kota – podsumowanie Dlaczego kot traci sierść? Żeby poznać dobre sposoby na sierść kota, najpierw należy sobie uświadomić, dlaczego tak naprawdę kot w ogóle tę sierść gubi. Odpowiedź jest bardzo prosta: bo to naturalne! Sierść rośnie, pojawiają się nowe włosy, a stare obumierają i wypadają – to zupełnie normalne zjawisko, które znane jest również ludziom. Włosy wypadają, by zostać zastąpione przez nowe. Z tego powodu każdy kot gubi pewne ilości sierści przez cały rok. Jeśli jednak niepokoisz się, że gubi jej za dużo, na jego ciele pojawiają się łyse plamy lub inne kwestie Cię niepokoją, zgłoś się do lekarza weterynarii. Może się okazać, że kot gubi sierść, bo jest po prostu chory – ma zapalenie skóry, cierpi z powodu grzybicy, jego organizm zmaga się z inną poważną chorobą lub po prostu jest osłabiony. Kot może gubić też sierść z powodu stresu – to bardzo wrażliwe zwierzaki o delikatnej psychice. Jeśli kot nie ma odpowiednich warunków do relaksu, w domu jest za głośno, czuje się zagrożony, pojawił się nowy domownik, czy kot musiał się przeprowadzić lub trafił do nowej rodziny – to normalne, że będzie zestresowany. Wtedy możesz mu pomóc, stosując naturalne środki uspokajające – na przykład olej CBD marki Animal. Koty linieją też intensywnie dwa razy do roku – warto wtedy znać odpowiedni sposób na sierść kota, bo musisz być przygotowany na to, że będzie jej naprawdę dużo. W okresie letnim i zimowym kot zmienia okrywę włosową na taką, bardziej dopasowaną do panujących na zewnątrz warunków. W zimie dodatkowo zwierzak, który przebywa w ogrzewanych pomieszczeniach, może gubić jeszcze większe ilości sierści. Przeczytaj również: Wypadanie sierści u kota – czyli co robić, gdy kot linieje? Jak pozbyć się sierści kota z domu? Jak pozbyć się sierści kota? Istnieją na to sposoby. To wcale nie tak, że musisz się godzić na wszechobecną sierść, jeśli w Twoim domu mieszka kot. Pamiętaj o regularnym odkurzaniu pomieszczeń. Najlepiej używać do tego specjalnej końcówki przeznaczonej właśnie do sierści zwierząt. Możesz też, jeśli chcesz się pozbyć sierści unoszącej się w powietrzu, możesz zdecydować się na Inteligentny Oczyszczacz Powietrza Petoneer Air Master, który kompleksowo zadba o stan powietrza w Twoim domu i zadba o to, by było czyste, wolne od kurzu, sierści, włosów i alergenów. A jak pozbyć się sierści kota z ubrań? Mogą pomóc pralki z inteligentnym systemem prania, w których obecny jest tryb ZWIERZAK. Możesz też zdecydować się na rozwiązanie bardzo proste i skuteczne – wybrać rolkę do zbierania sierści marki Zolux. Sposób na sierść kota – jak zadbać o to, by była piękna? Sposób na sierść kota to też odpowiednie zadbanie o to, by kot nie liniał ponad normę. By jego skóra zawsze była zdrowa, a sierść mocna, lśniąca i zadbana. Co Ci w tym pomoże? Odpowiednia dieta Dieta kota nie pozostaje bez wpływu na stan jego sierści. Dlatego jeśli chcesz, by zachowała ona swoją urodę, była mocna i zdrowa, musisz odpowiednio karmić kota. Kot to naturalny mięsożerca – mięso i tłuszcz zwierzęcy są dla niego podstawą diety. Dlatego podawaj dobre, wysokomięsne karmy, na przykład bezzbożową karmę marki Crave. Dobrym pomysłem będzie też mokra i smakowita karma marki Dolina Noteci czy mokre karmy Jane Cat. Możesz też suplementować olej rybny łososiowy marki Vitasol dla kota lub olej z łososia marki Brit Care. Regularne czesanie Warto jest regularnie wyczesywać kota. To pozwoli Ci pozbyć się martwego włosia i zadbać o odpowiedni stan kociej sierści. Dla wielu kotów to też przyjemny moment, który spędzają ze swoim opiekunem i mają jego uwagę całkowicie dla siebie. Dlatego takie czesanie może bardzo dobrze wpłynąć na wzajemną więź człowieka i kota. Jak często czesać kota? Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy od długości i grubości kociej sierści, a także pory roku. Jeśli kot jest długowłosy lub właśnie jest w porze intensywnego linienia, warto to robić nawet codziennie. Pomożesz kotu w zmianie okrywy włosowej, a także zadbasz o to, by jego sierść się nie kołtuniła. Przy kotach krótkowłosych i takich, które obecnie nie linieją, możesz to robić raz na kilka dni. Do tego celu jednak zawsze przyda Ci się odpowiednia szczotka. Na przykład miękka szczotka dla kota marki Trixie lub gumowa szczotka okrągła marki Zolux. Możesz też zdecydować się na gumowe zgrzebło marki Dingo albo grzebień odkłaczający marki Trixie. Przeczytaj również: Czesanie kota od A do Z. Jak dbać o sierść kota? Sposoby na sierść kota – podsumowanie Jak usunąć sierść kota? Z ubrań możesz się jej pozbyć przez specjalnie rolki do zbierania sierści. Jednak najlepiej jest zadbać o to, by wymiana sierści kota w okresie linienia przebiegała bez zarzutu – dlatego kota warto regularnie wyczesywać, w tym okresie nawet codziennie. Zadbaj też o kocią dietę, co bez wątpienia przełoży się na stan jego sierści i sprawi, że będzie ona wypadać w mniejszych ilościach. Wtedy codzienne sprzątanie będzie łatwiejsze. Grzybica uszu u psów to schorzenie, któremu towarzyszą charakterystyczne objawy. Warto je poznać, aby móc jak najszybciej zareagować, kiedy problem dotknie twojego ulubieńca. Wcześnie rozpoczęte leczenie będzie krótsze i przyniesie lepsze efekty! Sprawdź więc, kiedy wydzielina z psiego ucha powinna cię zaniepokoić oraz jakie sposoby leczenia może zlecić ci lekarz weterynarii. Objawy infekcji ucha u psa – kiedy warto udać się po diagnozę? Zanim poznasz objawy choroby, zastanów się, gdzie twój pupil może zarazić się grzybicą uszu. Chorobę najczęściej wywołują wirusy lub bakterie z rodziny microsporum (np. Microsporum canis). Są one tak powszechne, że do zakażenia może dojść nawet podczas kąpieli! Wystarczy, że woda dostanie się do wnętrza psiego ucha i z niego nie wypłynie. Równie częstymi przyczynami wywołującymi objawy choroby są: przewianie uszu;niepoprawna higiena;alergie;zbyt długo zalegająca w uszach woskowina;nadmierna aktywność zwierzaka na słońcu. Pamiętaj także, że pies może okazać się bezobjawowym nosicielem grzybicy – nie zawsze wystąpi u niego stan zapalny. Niestety, grzybicą w takim przypadku mogą zarazić się pozostali domownicy. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie zaleceń weterynarzy i odpowiednio częste, dokładne wykonywanie zabiegów higienicznych ulubieńca. Podstawowe objawy grzybicy uszu u psów świąd, z powodu którego twój pies praktycznie nie przestaje się drapać lub pocierać uchem o podłogę;zaczerwienienie skóry w obrębie infekcji;łuszczenie się skóry na uszach i powstawanie w tych miejscach strupów;nieprzyjemny zapach stęchlizny;krwawa lub żółtawa wydzielina;problemy z utrzymaniem równowagi przez czworonoga, częste potrząsanie przez niego głową oraz lizanie zainfekowanej powierzchni skóry. W jaki sposób leczyć grzybicę uszu u psów? To, na ile problematyczne okaże się leczenie grzybicy uszu u psów, zależy od stopnia zaawansowania infekcji oraz rodzaju drobnoustrojów, które ją wywołały. Jeśli podejrzewasz, że twój ulubieniec może borykać się z chorobą, koniecznie jak najszybciej udaj się do gabinetu weterynaryjnego. Lekarz dokładnie obejrzy psie ucho i określi, czy problemy wywołały drożdżaki, bakterie czy wirusy. Następnie przepisze odpowiednie leki: krople do uszu i maść przeciwgrzybiczą. Złagodzą one objawy zakażenia, uśmierzą swędzenie i ułatwią twojemu ulubieńcowi powrót do zdrowia. Odpowiednia pielęgnacja uszu podczas leczenia grzybicy W czasie leczenie konieczna będzie także odpowiednia pielęgnacja uszu twojego psiaka. Wykonuj ją zgodnie z zaleceniami lekarza i tak często, jak wskaże. Dzięki temu problem skórny twojego ulubieńca szybko stanie się przeszłością! Ile trwa leczenie grzybicy uszu u psów? Najczęściej do całkowitego powrotu do zdrowia zwierzaków dochodzi w czasie 5–6 tygodni. Domowe sposoby na zapalenie ucha u psa Czy można zastosować domowe sposoby na grzybicę uszu u psów? Nie! Odpowiednie leczenie może zlecić jedynie weterynarz. Kiedy więc zauważysz zbyt częste drapanie się po uchu psiaka lub inne niepokojące objawy, od razu udaj się do specjalisty! Niesprawdzone metody sprawią, że infekcje grzybicze nie tylko nie znikną, ale wręcz się nasilą. A to może skutkować nawet częściową utratą słuchu twojego ulubieńca. Pamiętaj, że zarówno warstwy skóry u psa, małżowina uszna, jak i kanał słuchowy są bardzo delikatne – łatwo więc nadwyrężyć je i doprowadzić do wzmocnienia objawów chorobowych. W takim przypadku leczenie będzie trwało znacznie dłużej, a w skrajnych przypadkach całkowite wyleczenie psa okaże się niemożliwe. Profilaktyka chorób skóry, czyli jak nie dopuścić do ponownego powstania grzybicy uszu u psów Czy można zapobiec grzybicy uszu u psów? Jak dbać o czworonogi po przebytej infekcji, aby podobne objawy do tych, które właśnie ustąpiły, więcej im nie zagroziły? Przede wszystkim ważna jest odpowiednia higiena. Kiedy kąpiesz zwierzaka, uważaj, aby woda nie dostała się do jego uszu. Głowy i pyska nie polewaj więc silnym strumieniem wody – raczej przecieraj zwilżoną gąbką lub dłonią. Co jakiś czas sprawdzaj stan ucha psa – szczególnie jeśli należy on do ras podatnych na zakażenie. Takie rasy psów to np. pudle, cocker-spaniele, jamniki czy boksery. Czy pływanie w zbiornikach wodnych jest bezpieczne? Jeśli twój ulubieniec jest fanem kąpieli w zbiornikach wodnych, po skończonym pływaniu dokładnie, ale ostrożnie, osusz zewnętrzną część uszu. Zwróć uwagę, czy sierść twojego psiaka nie rośnie także w uszach. Jeśli tak jest – odwiedźcie psiego fryzjera, aby przyciąć włoski. W ten sposób ograniczysz ryzyko miejscowego zakażenia skóry, pojawienia się zmian skórnych lub wystąpienia grzybicy. Grzybica uszu u psów to męczący i, bardzo często, bolesny dla zwierząt problem, którego nie wolno lekceważyć. Jeśli choroba nie zostanie w porę rozpoznana i leczona, psu grozi trwałe kalectwo – utrata słuchu. Dlatego dbaj o odpowiednią higienę zwierzaka i pamiętaj o kontrolowaniu stanu jego uszu i skóry. A jeśli dojdzie do zakażenia i zauważysz objawy grzybicy u psa, nie zwlekaj z wizytą w gabinecie weterynaryjnym. Szybko podjęte leczenie wkrótce się zakończy, a po chorobie nie pozostaną żadne trwałe następstwa. Czym jest kichanie? Kichanie u kota jest odruchem obronnym – gwałtowną reakcją organizmu na zanieczyszczenia znajdujące się na powierzchni górnych dróg oddechowych, konkretnie nosa. Kichanie kota We wnętrzu jamy nosowej u kota znajdują się małżowiny nosowe, tworzące system filtrujący i ogrzewający powietrze, które dostaje się dalej do dróg oddechowych. Błona śluzowa, którą małżowiny są wyścielone, jest bardzo wrażliwa na ciała obce, nawet bardzo niewielkich rozmiarów. Kiedy drobinki dostaną się do nosa i osiądą na niej, pobudzane są zakończenia nerwów, które stymulują ośrodki odpowiedzialne za kichanie, znajdujące się w pniu mózgu oraz w rdzeniu przedłużonym. W trakcie kichnięcia krtań kurczy się a mięśnie brzucha napinają się. Siła kichnięcia jest tak duża, że może wpłynąć na rytm serca, wyrzucane powietrze jest rozpylane na dużą odległość. Jakie są przyczyny kichania u kotów? Kiedy jest to objaw niepokojący, a kiedy można powiedzieć pupilowi „na zdrowie” i zapomnieć o tym incydencie? Czy każde kichnięcie powinno być skontrolowane przez lekarza weterynarii? Postaram się odpowiedzieć na te pytania w poniższym artykule. Dlaczego kot kicha?Kichanie z powodu alergiiSmogDym papierosowy lub kurzEkspozycja na intensywne światło słoneczneCiała obce w nosie kotaGuzy nowotworoweZły stan uzębienia kotaInfekcje bakteryjneKoci katarGrzybica a kichanie u kotaDiagnostyka i rozpoznanieDomowe sposoby na kichanie Dlaczego kot kicha? Przyczyn kichania u kota jest wiele. Poniżej znajdziesz najczęstsze z nich. Kichanie z powodu alergii Do przyczyn niezakaźnych należą na przykład alergia, inaczej nadwrażliwość. Kichanie jest zwykle objawem alergii wziewnej, czyli na przykład na pyłki. Do najbardziej uczulających pyłków zaliczane są te z traw, ale także z brzozy i wierzby. Kichaniu towarzyszy wtedy zaczerwienienie i rozpulchnienie spojówek, surowiczy wypływ z nosa i oczu. Mimo tego kot często ma dobry humor i jest skory do zabawy, nie występuje też pogorszenie apetytu. Nie obserwuje się także podwyższenia temperatury. Obecność pyłków w powietrzu bardzo często działa drażniąco nawet na te koty, które nie są alergikami. Duże zagęszczenie tych substancji w powietrzu podrażni nawet najbardziej wytrzymały koci nos. Każdy pacjent jest inny – i każde kichnięcie jest inne. Ciężko jest zastosować uniwersalny przewodnik po kocich kichnięciach. Co jeśli przy kichaniu występują inne objawy? Smog Zanieczyszczone powietrze podrażnia błony śluzowe nosa nie tylko u kotów, ale też u innych zwierząt a także u ludzi. Organizm broni się przed smogiem, jak tylko może – a kichanie jest przecież mechanizmem obronnym. Jeśli zatem nasilone kichanie jest obserwowane w okresie jesienno – zimowym i nie towarzyszy mu wypływ z nosa, ani pogorszenie ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia, najprawdopodobniej przyczyną jest właśnie smog. Dym papierosowy lub kurz Obecność dymu papierosowego lub kurzu w powietrzu bardzo często doskwiera naszym pupilom. Bierne palenie tytoniu to najgorsze, co opiekun może zafundować swojemu kotu. Bardzo często ekspozycja na dym papierosowy powoduje podrażnienie błony śluzowej w drogach oddechowych oraz odruch kichania a w dalszej przyszłości zwiększoną podatność na astmę, choroby oskrzeli oraz predyspozycje do nowotworzenia tkanek. Rzucenie palenia wychodzi na zdrowie nie tylko właścicielom kotów, ale także ich czworonogom. Ekspozycja na intensywne światło słoneczne Ekspozycja na intensywne światło słoneczne jest bardzo ciekawą przyczyną ataku kichania. Już Arystoteles zauważył tą zależność u ludzi i opisał ją. Dotyczy co prawda w głównej mierze człowieka, jednak wiele kotów również kicha podczas kąpieli słonecznych lub nagłej ekspozycji na światło. Jedna z teorii o przyczynach powstawania tego odruchu mówi o nadmiernej stymulacji gałki ocznej. Nerw wzrokowy, doprowadzając gwałtowny i intensywny impuls do mózgu, pobudza też sąsiadujące ośrodki – w tym ośrodek kichania. Nie jest to teoria udowodniona naukowo, jednak kto z nas nigdy nie kichnął wychodząc na słońce? Ciała obce w nosie kota Ciało obce znajdujące się w nosie jest kolejną, niezakaźną przyczyną kichania u kota. Ciekawski koci nos często ma kontakt z różnymi substancjami, trawami, kłosami. Wystarczy jeden, mocny wdech w nieodpowiednim miejscu i fragment trawy, kłosa, sierści, igliwia lub drobnego nasionka może zostać zaaspirowany do jamy nosowej. Jest to bardzo nieprzyjemne dla kota – często atak kichania jest dość długi, towarzyszy mu pocieranie nosem o różne przedmioty, pocieranie łapką o nos, głośne miauczenie. Warto obejrzeć wtedy dokładnie nos – jeśli zauważony zostanie wystający fragment ciała obcego można go delikatnie, ostrożnie i powoli usunąć, za pomocą pęsety. W przypadku, gdy ciało obce utkwiło głęboko – lepiej jest udać się do lekarza weterynarii. W niektórych przypadkach, kiedy zostaną przeoczone pierwsze objawy, może dołączyć śluzowo – ropny wypływ z nosa, gorsze samopoczucie, brak chęci do jedzenia – są to objawy powikłania bakteryjnego uszkodzonej tkanki. W takich wypadkach konieczna jest pilna wizyta, usunięcie ciała obcego, dobranie odpowiednich antybiotyków i wygojenie zainfekowanej okolicy. Guzy nowotworowe Guzy nowotworowe w jamach nosowych lub w gardle a także twory przypominające polipy, bardzo często są przyczyną kichania. Rzadko kiedy dają się zauważyć w początkowym stadium wzrostu. Zazwyczaj długo nie dają żadnych objawów, a kiedy są wykryte jest już za późno na skuteczną terapię. Bardzo często guzom w tej lokalizacji towarzyszy: brak apetytu, apatia, pogorszenie ogólnej kondycji zwierzęcia. Da się usłyszeć ciężki, chrapliwy oddech przez nos, zwierzę częściej oddycha przez jamę ustną. Podczas kichania wydalane są skrzepy krwi, często da się zaobserwować wypływ z nosa, o różnym charakterze – może być na początku śluzowaty z domieszką krwi, może w późniejszym czasie przerodzić się w czysto krwisty. Rokowanie w takich przypadkach jest bardzo ostrożne – tylko niektóre guzy nowotworowe, zlokalizowane w tej okolicy są podatne na leczenie farmakologiczne. Zły stan uzębienia kota Przyczyną kichania może być też zły stan uzębienia pupila, zwłaszcza dotyczący zębów szczęki. Zaniedbanie higieny jamy ustnej kota może być przyczyną wielu problemów zdrowotnych. Nadmierne gromadzenie się płytki bakteryjnej powoduje powstawanie ognisk tworzenia kamienia nazębnego. Kamień narasta, wnikając głęboko w kieszonki zębodołowe oraz podnosząc linię dziąsła. Baterie wnikają coraz głębiej pod dziąsło, powodując osłabienie osadzenia zęba w zębodole oraz pogłębienie infekcji w obrębie jamy ustnej. Mogą tworzyć się ropnie okołowierzchołkowe, które bywają częstą przyczyną kichania kota. W takich przypadkach, oprócz kichania można zauważyć bardzo nieprzyjemny zapach z jamy ustnej pupila. Kot jest niechętny do jedzenia, może przyjmować pokarmy żując je tylko jedną stroną. Bywa, że koty uciekają od miski w trakcie posiłku. W takich przypadkach terapia polega na usunięciu przyczyny pierwotnej, czyli kamienia nazębnego, ekstrakcji zębów objętych procesem paradontozy oraz wyleczeniu ropni okołowierzchołkowych. Infekcje bakteryjne Do przyczyn zakaźnych kichania można zaliczyć infekcje bakteryjne. Surowicza wydzielina z nosa bywa całkiem niezłą pożywką dla wielu bakterii. Bakterie najczęściej są czynnikiem wikłającym, raczej rzadko przyczyną pierwotną nadmiernego kichania. W przypadku infekcji bakteryjnej kichaniu towarzyszy ropny wypływ z nosa, gęsty, o zabarwieniu żółtawo – zielonym. Bardzo często spotykamy się z osłabieniem apetytu, brakiem chęci do zabawy. Bakterie, które najczęściej wikłają infekcje w obrębie jamy nosowej to na przykład: Chlamydophila felis, Bordatella bronchiseptica, Mykoplasma felis. W przypadkach infekcji bakteryjnej kluczowe jest szybkie włączenie do terapii odpowiednich antybiotyków, na które są wrażliwe dane bakterie. Koci katar Wirusowe czynniki wywołujące kichanie można połączyć z tymi, które są odpowiedzialne za koci katar. Są to głównie herpeswirus koci typu 1 (FHV-1) oraz kaliciwirus koci (FCV). W przypadku infekcji wywołanej przez czynniki wirusowe kichaniu towarzyszy katar – wodnisty, surowiczy, który może zgęstnieć w przypadku powikłania bakteryjnego. W przypadku infekcji wirusowych ważne jest wspieranie kociej odporności, przez odpowiednie preparaty witaminowe, suplementy, dietę o odpowiednim składzie i jak najlepsze warunki środowiskowe. W przypadkach intensywnej infekcji są wprowadzane leki przeciwwirusowe oraz antybiotyki, które mają zwalczyć możliwość powikłań bakteryjnych. Grzybica a kichanie u kota Infekcje grzybicze są raczej rzadko spotykanym problemem, jeśli chodzi o kocich pacjentów. Kichanie jest obserwowanym objawem, raczej rzadko pojawia się wypływ z nosa. Kot może być apatyczny, niechętny do jedzenia. Na nosie i w obrębie jam nosowych może pojawić się białawy nalot, trudny do usunięcia, wrastający w powierzchnię błony śluzowej. Nozdrza mogą być pokryte nadżerkami i owrzodzeniami w późniejszym okresie choroby. Raczej rzadko grzybica jest pierwotną przyczyną infekcji, częściej wikła zakażenie wirusowe lub bakteryjne. Najczęstszą przyczyną jest drożdżakopodobny drobnoustrój o nazwie Cryptococcus neoformans. Zakażenie grzybicze może być też wywołane przez drobnoustroje z rodzaju: Aspergillus, Trichophyton, Penicillium. Diagnostyka i rozpoznanie Rozpoznanie chorób objawiających się kichaniem Koci katar jest chyba najczęstszą przyczyną kichania u kotów. Te dwa słowa powodują ciarki na ciele każdego kociego opiekuna. Jest złożoną jednostką chorobową, spowodowaną zarówno przez wirusy jak i bakterie. Jednak nie każde, pojedyncze kichnięcie może zwiastować nadchodzącą klęskę i długotrwałe leczenie. Więcej informacji o kocim katarze możecie przeczytać w tym artykule: Kichanie raz na jakiś czas, w częstotliwości jednego kichnięcia na dobę nie jest niczym niepokojącym, zwłaszcza, jeśli nie towarzyszą mu żadne inne, niepokojące objawy. Jeśli jednak ataki kichania są częste, występują w seriach albo o określonej porze, lub towarzyszą im inne objawy, warto zastanowić się nad wizytą u lekarza weterynarii. W przypadku uciążliwego i uporczywego kichania warto zdecydować się na badanie dodatkowe w celu ustalenia przyczyny tego stanu rzeczy. Warto przeprowadzić badanie RTG – pozwoli na ocenę struktur kostnych w obrębie nosa, pozwoli wykluczyć obecność cieniujących ciał obcych. Dzięki zdjęciu RTG można też zauważyć niektóre procesy nowotworowe, zwłaszcza te, które powodują deformację i lizę kości. Rhinoskopia to endoskopowe badanie jam nosowych. Przeprowadza się je w znieczuleniu ogólnym. Polega na włożeniu cienkiego zgłębnika wyposażonego w kamerę do nozdrzy, od strony jamy ustnej. To badanie pozwala w bardzo dokładny i precyzyjny sposób obejrzeć wszystkie struktury znajdujące się w jamach nosowych, sprawdzić prawidłowy przebieg przegrody nosowej. Dzięki rhinoskopii można potwierdzić lub wykluczyć obecność guzów nowotworowych, nacieków zapalnych, obecność nalotów grzybiczych w jamach nosowych. Nawet najdrobniejsze ciało obce zostanie zauważone w trakcie tego badania. Domowe sposoby na kichanie Czy są jakieś domowe sposoby na nadmierne kichanie u kota? Kluczowe w przypadku kichania jest ustalenie jego przyczyny. Dopiero po dokładnym zdiagnozowaniu problemu, można mówić o sposobach i metodach leczenia. Z pewnością są domowe sposoby na zmniejszenie intensywności objawów kociego alergika – usunięcie poduszek z naturalnego pierza, częste pranie legowisk dla kota i kocyków, odkurzanie i wietrzenie pomieszczeń. Koty, które kichają głównie z powodu smogu i zanieczyszczeń powietrza poczują ogromną ulgę, kiedy troskliwi opiekunowie zdecydują się na zakup domowego filtra powietrza i rzucą palenie. Jak w przypadku każdego schorzenia, bardzo ważne są konkrety – dopiero po ustaleniu dlaczego kot kicha, można wdrożyć skuteczną terapię, i na kocie „A psik!!” odpowiedzieć spokojnie „na zdrowie!”.

grzybica u kota domowe sposoby